Η αναγκαιότητα ανάπτυξης ενός επαρκούς θεωρητικού πλαισίου, που να εμπλουτίζει το διάλογο για τα εγχειρήματα της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας (ΚΑΛΟ), αποτελεί σήμερα μια από τις βασικές προκλήσεις για τους ερευνητές του πεδίου. Η αναγκαιότητα αυτή, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στην ΚΑΛΟ η πράξη τροφοδοτεί πολλές φορές την ανάπτυξη της θεωρίας, δημιουργεί μια σειρά προοπτικών.
Οι προοπτικές σχετίζονται με την ιδιαίτερη αξία της γνώσης που παράγεται στο πλαίσιο της δράσης καθώς και με την αξιοποίησή της από διάφορα επιστημονικά πεδία. Η αξιοποίηση γνώσεων και η προσαρμογή πρακτικών και μεθοδολογιών από διάφορες επιστήμες στο περιβάλλον της ΚΑΛΟ δεν μπορεί να βασίζεται σε μια μηχανιστική αντίληψη.
Αντίθετα, οφείλει να συναρτάται με μια δυναμική διαδικασία σύνδεσης της προϋπάρχουσας γνώσης με το πλαίσιο της ΚΑΛΟ και, ουσιαστικά, παραγωγής μιας νέας γνώσης που να απαντά στις ανάγκες του συγκεκριμένου πεδίου.
