Skip to main content

Ο Bruce Alexander εξηγεί γιατί η κυρίαρχη αντίληψη για τον εθισμό είναι λανθασμένη. Η θεωρία της απορρύθμισης (dislocation theory)*, περιγράφει τον εθισμό ως μια προσαρμοστική απάντηση στη ζωή σε απορρυθμισμένες και κατακερματισμένες κοινωνίες με πληθώρα προβλημάτων, που αποπροσανατολίζουν το άτομο από την αίσθηση του νοήματος, του σκοπού και της αξίας, οδηγώντας το σε εθιστικές συμπεριφορές.

Ο Bruce Alexander (20/12/1939) είναι ψυχολόγος και ομότιμος καθηγητής από το Βανκούβερ του Καναδά. Έχει διδάξει και διεξαγάγει έρευνα στον τομέα της Ψυχολογίας των Εξαρτήσεων στο Πανεπιστήμιο Simon Fraser του Καναδά από το 1970. Ο Alexander και οι συνάδελφοί του διεξήγαγαν μια σειρά πειραμάτων για τον εθισμό στα ναρκωτικά, γνωστά ως πειράματα Rat Park. Αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους θεωρητικούς στο πεδίο των εξαρτήσεων. Η δουλειά του έχει ασκήσει μεγάλη επιρροή και αποτελεί ένα από τους βασικούς πυλώνες της κριτικής στις κυρίαρχες αντιλήψεις.

Το βιβλίο του The Globalization of Addiction: A Study in Poverty of the Spirit (2008) αποτελεί μνημειώδες έργο, που αναδεικνύει τις κοινωνικοπολιτικές διαστάσεις του προβλήματος της εξάρτησης και των ψυχοκοινωνικών προβλημάτων.

* ΣτΜ: Για την καλύτερη νοηματική απόδοση του dislocation theory, υπάρχουν επίσης οι μεταφράσεις “μετατόπιση” και “αποσάρθρωση” . Επιλέχτηκε η πιο ελεύθερη μετάφραση της απορρύθμισης, καθώς θεωρήθηκε ότι περιγράφει καλύτερα, αυτό που θέλει να αναδείξει ο Alexander.

Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας

Το Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας βασίζει τον τρόπο λειτουργίας του στις σύγχρονες κριτικές προσεγγίσεις της επιστήμης της Ψυχολογίας και άλλων κοινωνικών επιστημών, καθώς και του πεδίου των εξαρτήσεων. Βάσει αυτών των προσεγγίσεων, στο πρόγραμμα δίνεται έμφαση στις κοινωνικές, πολιτικές και πολιτισμικές διαστάσεις των αιτιών του προβλήματος της εξάρτησης και άλλων ψυχοκοινωνικών προβλημάτων. Ταυτόχρονα, τίθενται στο επίκεντρο των υλοποιούμενων παρεμβάσεων οι άνθρωποι και οι ανάγκες τους, με κύρια προτάγματα τη χειραφέτησή τους και την ανάκτηση της αξιοπρέπειάς τους. Κεντρικοί άξονες των παρεμβάσεων που πραγματοποιούνται από το πρόγραμμα είναι η έννοια της αυτοβοήθειας / αλληλοβοήθειας και ο πρωταγωνιστικός ρόλος των άμεσα ενδιαφερόμενων.